Door: Dessie
Yoga en ik. Wij hebben een haat-liefde relatie. We weten dat we elkaar nodig hebben, maar toch houdt de relatie nooit stand. Ongeveer twee keer per jaar neem ik het besluit om het weer een keer te proberen. Na vervolgens twee dagen het internet te hebben afgestruind op zoek naar een geschikte yogastudio, kom ik weer tot de conclusie dat ik de meeste yogascholen of te ver, of te duur of vaak te ver en te duur vind. Zucht. Ik besluit er nog een nachtje over te slapen, maar onbewust (of stiekem inmiddels wel bewust) weet ik dat het niets gaat worden.
Toen ik afgelopen januari voor het eerst alleen op reis ging naar Bali besloot ik dat het tijd werd om mijn leven te beteren.
Yoga en ik. Wij hebben een haat-liefde relatie. We weten dat we elkaar nodig hebben, maar toch houdt de relatie nooit stand. Ongeveer twee keer per jaar neem ik het besluit om het weer een keer te proberen. Na vervolgens twee dagen het internet te hebben afgestruind op zoek naar een geschikte yogastudio, kom ik weer tot de conclusie dat ik de meeste yogascholen of te ver, of te duur of vaak te ver en te duur vind. Zucht. Ik besluit er nog een nachtje over te slapen, maar onbewust (of stiekem inmiddels wel bewust) weet ik dat het niets gaat worden.
Toen ik afgelopen januari voor het eerst alleen op reis ging naar Bali besloot ik dat het tijd werd om mijn leven te beteren.
Bali leek mij de ideale plek om tot mezelf te komen met yoga en meditatie. Ubud, waar het jaarlijks volstroomt met vrouwen tussen de 25 en 35 die opzoek zijn naar zichzelf, biedt een groot aanbod aan yoga cursussen. En om goed voor te dag te komen kun je inmiddels op elke hoek van de straat ook hippe yoga outfits kopen. Ik kwam er al snel achter dat The Yoga Barn the place to be is, zowel voor ervaren yogies als gespannen beginners zoals ik (die niet op les 1 al op hun hoofd willen staan). Een prachtige serene spirituele plek, tussen de palmbomen met tjirpende krekels en zingende kikkers op de achtergrond. Ik zag dat wel zitten, dus vol goede moed kocht ik een strippenkaart voor 10 lessen. Ik was er klaar voor!
Het leek mij goed om rustig te beginnen. Dus op dag 1 koos ik voor een les Restorative Yoga. Een vrij ontspannen vorm van yoga, die we vooral liggend hebben beoefend. En wat voelde dat heerlijk op een yogamatje op Bali, met uitzicht op prachtige tropische bomen en het steeds luider wordende kikkerconcert op de achtergrond. Na drie kwartier nam de ontspanning echter mijn lijf over en moest ik niet alleen tegen de slaap vechten, maar toen de schemering viel ook tegen allerlei soorten bijtende insecten (de DEET-spray vergeet ik niet nog een keer). Na afloop besloot ik dat Restorative Yoga voor mij iets te ontspannen is. Zelfs ik heb iets meer lichamelijke inspanning nodig.
Op dag 2 koos ik voor Yin Yoga. Dat vond ik wel mooi klinken. Yin Yoga bleek behoorlijk populair. Maar, yoga is voor iedereen vond de docente, dus we bleven schuiven en inschikken tot ook de laatste persoon een plekje in de zaal had. Met als resultaat dat ik bij elke strekoefening wel een voet of arm van de buurvrouw of buurman mee kon pakken; voor mij iets te veel van het goede. En Yin Yoga was al niet makkelijk: best pittige en pijnlijke oefeningen voor een beginner zoals ik. Maar de echte pret begon toen we op verschillende manieren op een tennisbal moesten gaan liggen. Daar lag ik dan, op mijn zij, met een harde tennisbal die akelig onder mijn bovenbeen prikte. En ik kan je verzekeren, dat is echt niet fijn. Na afloop besloot ik dat Yin Yoga voor mij iets te actief is. De ontspanning was echt ver te zoeken.
Er moet toch een vorm van yoga zijn met een betere balans tussen lichamelijke inspanning en geestelijke ontspanning, vroeg ik mij af. Toen ik deze balans bij yogales nummer 3 ook niet vond heb ik het opgegeven en ben ik overgestapt op meditatie. En dat was werkelijk fantastisch!
Maar eenmaal terug in Nederland begon het toch weer te kriebelen. Yoga en ik, wij kunnen niet met en niet zonder elkaar. Dus afgelopen juni (zoals ik al zei, ongeveer 2 keer per jaar), vond ik het weer tijd om het nog een keer op te pakken. Dus na de vakantie ben ik begonnen met Kundalini Yoga.
Kundalini Yoga is in India ontstaan door Yogi Badjan. Kundalini betekent bewustzijn, dus Kundalini Yoga beoogt dat bewustzijn los te maken en ons de tools te geven waarmee wij ons volle potentieel op fysiek, mentaal en spiritueel niveau kunnen benutten. Ik heb nu twee lessen gehad en ik moet zeggen dat ik de toekomst met vertrouwen tegemoet zie. Ik heb het gevoel dat ik nu eindelijk de juiste balans heb gevonden tussen body and soul, inspanning en ontspanning, tussen yoga en meditatie. Maar de relatie is te pril om nu al conclusies te trekken. Kundalini Yoga en ik, we gaan het zien.
Het leek mij goed om rustig te beginnen. Dus op dag 1 koos ik voor een les Restorative Yoga. Een vrij ontspannen vorm van yoga, die we vooral liggend hebben beoefend. En wat voelde dat heerlijk op een yogamatje op Bali, met uitzicht op prachtige tropische bomen en het steeds luider wordende kikkerconcert op de achtergrond. Na drie kwartier nam de ontspanning echter mijn lijf over en moest ik niet alleen tegen de slaap vechten, maar toen de schemering viel ook tegen allerlei soorten bijtende insecten (de DEET-spray vergeet ik niet nog een keer). Na afloop besloot ik dat Restorative Yoga voor mij iets te ontspannen is. Zelfs ik heb iets meer lichamelijke inspanning nodig.
Op dag 2 koos ik voor Yin Yoga. Dat vond ik wel mooi klinken. Yin Yoga bleek behoorlijk populair. Maar, yoga is voor iedereen vond de docente, dus we bleven schuiven en inschikken tot ook de laatste persoon een plekje in de zaal had. Met als resultaat dat ik bij elke strekoefening wel een voet of arm van de buurvrouw of buurman mee kon pakken; voor mij iets te veel van het goede. En Yin Yoga was al niet makkelijk: best pittige en pijnlijke oefeningen voor een beginner zoals ik. Maar de echte pret begon toen we op verschillende manieren op een tennisbal moesten gaan liggen. Daar lag ik dan, op mijn zij, met een harde tennisbal die akelig onder mijn bovenbeen prikte. En ik kan je verzekeren, dat is echt niet fijn. Na afloop besloot ik dat Yin Yoga voor mij iets te actief is. De ontspanning was echt ver te zoeken.
Er moet toch een vorm van yoga zijn met een betere balans tussen lichamelijke inspanning en geestelijke ontspanning, vroeg ik mij af. Toen ik deze balans bij yogales nummer 3 ook niet vond heb ik het opgegeven en ben ik overgestapt op meditatie. En dat was werkelijk fantastisch!
Maar eenmaal terug in Nederland begon het toch weer te kriebelen. Yoga en ik, wij kunnen niet met en niet zonder elkaar. Dus afgelopen juni (zoals ik al zei, ongeveer 2 keer per jaar), vond ik het weer tijd om het nog een keer op te pakken. Dus na de vakantie ben ik begonnen met Kundalini Yoga.
Kundalini Yoga is in India ontstaan door Yogi Badjan. Kundalini betekent bewustzijn, dus Kundalini Yoga beoogt dat bewustzijn los te maken en ons de tools te geven waarmee wij ons volle potentieel op fysiek, mentaal en spiritueel niveau kunnen benutten. Ik heb nu twee lessen gehad en ik moet zeggen dat ik de toekomst met vertrouwen tegemoet zie. Ik heb het gevoel dat ik nu eindelijk de juiste balans heb gevonden tussen body and soul, inspanning en ontspanning, tussen yoga en meditatie. Maar de relatie is te pril om nu al conclusies te trekken. Kundalini Yoga en ik, we gaan het zien.